Hazen met Pasen

Vandaag is het zover, ik mag als haas lopen tijdens de klap tot klaploop voor een eindtijd van 45 minuten. Gelukkig hoef ik niet alleen die 'zware verantwoordelijkheid' te dragen, samen met Heiko Nijlaan gaan we ervoor om zoveel mogelijk mensen om een mooie eindtijd te bezorgen in de buurt van de 45 minuten.

Rond twaalf uur vertrok ik vanuit huis naar Stadskanaal, het weer was perfect om te lopen met heerlijke

Even Sport 2000 De Jonge sponsoren

zonnetje, temperatuur van 6 a 7 graden en een lichte bries uit het noordoosten...je zou het bijna lente noemen, maar op sommige plekken lag het ijs nog op de kanalen. 

Na even te hebben gesproken met een aantal jongens van de club daarna de pendelbus genomen naar Musselkanaal waar de start was. 

Het parcours

De klap tot klaploop wat eigenlijk van brug naar brug loop betekend is van oorsprong een loop van de IJzerenklap in Musselkanaal naar de Geleklap in Stadskanaal maar een aantal jaren geleden heeft men besloten om finish in het centrum van Stadskanaal te laten plaatsvinden. Je loopt dus in principe 10 kilometer langs het Stadskanaal. De tijden die tijdens deze loop worden gelopen behoren tot de snelste van de wereld op de weg, als de wind mee zit heb je 9,5 km wind mee in de rug. 

Eenmaal aangekomen in Musselkanaal bij Nissan Geerts waar we nog iets konden drinken en voor de hazen onze shirts konden ophalen. 

Daarna inlopen met Heiko, het voelde als voorjaar en dat was lang geleden. Hierna moesten we nog op foto als hazen, want dat hoort er ook blijkbaar bij. 

Hazen met tijden

Op naar de start, er was aangegeven waar de hazen plaats moesten nemen met een bepaalde tijd. Dit bleek niet geheel te kloppen aangezien wij van de 45 minuten toch behoorlijk achteraan starten. Om twee uur klonk het startschot en we vertrokken al zigzaggend door de lopers heen. Maar naar een kilometer had iedereen zijn posities ingenomen en konden we in een lekker gestaag tempo van iets minder dan 04:30 min/km lopen.

Lekker compact bij elkaar

De groep die ons volgde bestond uit ongeveer 20 personen, die meesten konden ons goed volgen.

Langs het parcours was het publiek met grote getale uitgelopen om naar de hardlopers te kijken en/of hun familieleden aan te moedigen. Van de noordoosten wind had je totaal geen last en de temperatuur was perfect. Tijdens het lopen pikten we nog een aantal bekenden op die bij ons aansloten in de 45 minuten groep. 

Het lopen als haas is niet alleen een strakke tijdsschema lopen maar ook mensen moreel te ondersteunen. Dit deden wij, Heiko, Henk Waebers (niet een officiële haas maar deed zijn werk als trainer perfect) en ik om en om door goed om ons heen te kijken en aan te moedigen. Je kon merken dat een aantal bij acht kilometer het zwaar kregen en dan is het voor al een zaak om iedereen zo dicht mogelijk bij elkaar te krijgen. 

Nog een kilomer...kom op jongens!

De laatste kilometer is voor velen een bevrijding en daar hadden de meesten dan ook geen problemen mee, na de laatste bocht ging iedereen in de groep dan ook in volle sprint naar de finish met de nodige aanmoedigingen van het publiek leek wel of iedereen van de groep vloog. Met een bruto eind tijd van 45 minuten en netto voor ons als hazen 44:35 waren we dik tevreden.

Nog 500 meter te gaan

De laatste meters

Na de finish de medaille in ontvangst genomen, een banaan en een drankje. Verrassend dat het mij weinig moeite koste om te hazen aangezien ik dit jaar nog niet officieel onder de 45 minuten had gelopen op de 10 kilometer en dat bied perspectief voor de toekomst. Maar hardlopen is vooral doseren en dat maakt het vaak zo blessure gevoelig, want als het zo lekker gaat dan ben je snel geneigd om te veel hooi op de vork te nemen.

Het leuke is om na de finish complimenten te krijgen van de mensen die je hebt 'geholpen' en wie weet ga ik nog een keer hazen...want genieten staat voorop!

Naar mijn kleding te hebben opgehaald in de auto gestapt en naar huis gereden, daarna nog even met Cristina gelopen.

De laatste meters in actie